Στην περιοχή, που κατά τη μυθολογία πήρε υπό την προστασία του ο Ποσειδώνας, με μεγάλη ακμή κατά την αρχαιότητα λόγω της εξαίρετης γεωγραφικής της θέσης, είχε αναπτυχθεί η λατρεία των θεοτήτων της θάλασσας όπως μαρτυρούν τα ερείπια των ναών του Ποσειδώνα και του Μελικέρτη Παλαίμονα, το ρωμαϊκό θέατρο και το στάδιο. Εκεί λάμβανε χώρα μια από τις σπουδαιότερες αθλητικές συναντήσεις στην αρχαία Ελλάδα κάθε τρία χρόνια την εποχή της άνοιξης αφιερωμένες στον Ποσειδώνα. Ιδιαίτερο χαρακτηριστικό ότι στους αγώνες, αν και αρχικά έπαιρναν μέρος μόνο άνδρες, αργότερα συμμετείχαν και “αλένετοι άνδρες”, έφηβοι ενώ στους μουσικούς αγώνες και γυναίκες. Σήμερα σώζονται μόνο τα θεμέλια του ναού, γιατί τον 6ο αιώνα μ.Χ. ο Βυζαντινός αυτοκράτορας Ιουστινιανός χρησιμοποίησε τα υλικά του ναού και έχτισε ένα πολύ ισχυρό αμυντικό τείχος για να προστατέψει την Πελοπόννησο από τους εκ Βορρά επιτιθέμενους βαρβάρους, σε τέτοια έκταση που στα νεότερα χρόνια θεωρούσαν το τείχος αυτό έργο της κλασικής αρχαιότητας.

Το μουσείο της Ισθμίας, ωστόσο, στεγάζει σπουδαία ευρήματα, καθώς και ένα σύνολο μοναδικών γυάλινων πινάκων του 375 μΧ., ενώ υπάρχουν πολλά κατατοπιστικά σχεδιαγράμματα και πολλά παράθυρα που βλέπουν προς τον αρχαιολογικό χώρο μαρτυρώντας τον πλούτο και την αίγλη των Ισθμίων κατά τα χρόνια της ακμής τους.